Trasa na Halę Gąsienicową
- fauna, flora, bezpieczeństwo

Szlak

Hala Gąsienicowa
  • Dystans

    9,5 km

  • Czas przejścia

    4 godz. 6 min

  • Różnica wzniesień

    637m ⇑  627m ⇓

  • Najwyższy punkt

    1564m n.p.m.

Wycieczkę rozpoczynamy w Kuźnicach — nazwa tego miejsca nawiązuje do XIX-wiecznej działalności miejscowych zakładów hutniczych. Na słynną Halę Gąsienicową można dotrzeć przez Dolinę Jaworzynki lub popularny Boczań.

  • Wędrując w górę, wybieramy Dolinę Jaworzynki. U jej wylotu znajdują się szałasy, przypominające o pasterskiej historii tego miejsca. Dalej mijamy polany porośnięte łanami roślin. Pod koniec maja i w czerwcu uwagę zwracają storczyki, takie jak gółka długoostrogowa czy kruszczyk rdzawoczerwony. Na wapiennych skałkach wprawne oko dostrzeże szarotkę alpejską oraz relikt polodowcowy — dębik ośmiopłatkowy. Jesienią kwitną tu dziewięćsił bezłodygowy i dziewięciornik błotny.

  • Szlak przez dolinę wyprowadza nas na Przełęcz Między Kopami, skąd rozpościera się widok na Kotlinę Zakopiańską oraz sąsiednie pasma Gorców i masyw Babiej Góry. Ostatnie 30 minut wędrówki oferuje niepowtarzalny widok na Tatry Wysokie — ich charakterystyczna, polodowcowa rzeźba i strzeliste szczyty pozostają w pamięci każdego turysty.

  • Na Hali Gąsienicowej można odwiedzić schronisko „Murowaniec”, wybudowane w latach 1921–1925 przy udziale Wojska Polskiego. Na jego otwarciu obecni byli wybitni politycy, w tym prezydent Stanisław Wojciechowski.

Murowaniec
Fot. Schronisko Murowaniec
(Canva, rparys z Getty Images))
  • Powrót polecamy szlakiem przez Boczań, który oferuje więcej widoków, ale też skłania do refleksji — teren obok szlaku jest silnie rozdeptywany, a rośnie tam wiele cennych gatunków roślin, w tym ciepłolubne murawy naskalne. Na obu szlakach Tatrzański Park Narodowy zastosował specjalne maty jutowe, które wspomagają regenerację gleby. Maty są biodegradowalne — po pewnym czasie rozkładają się i tworzą warstwę mineralną, użyźniając zniszczoną glebę.

  • Schodząc w dół w stronę grzbietu Nieboraka, mijamy mocno obniżoną górną granicę lasu, przebiegającą na wysokości około 1320 m n.p.m. Niewątpliwie wpływ na to miał człowiek, który wycinał lasy na potrzeby pieców hutniczych oraz w celu zwiększenia powierzchni polan wypasowych. W reglu dolnym dominują lite świerczyny, które rosną tu zamiast naturalnych buczyn. Skutkiem tego jest ograniczony dostęp światła oraz gruba warstwa butwiny, która zakwasza glebę i hamuje rozwój niektórych gatunków roślin.

Przydatne informacje

Pogoda
Bezpieczeństwo

Numery alarmowe

Numer ratunkowy TOPR: 601 100 300

Ratownictwo górskie: 985

Europejski numer alarmowy: 112

Materiały powstały przy współpracy z:
logo TPN slider
Przewijanie do góry